Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

(ΕΛΕΥΘΕΡΟ)ΤΥΠΙΑ??? Η΄ (ΔΟΥΛΟ)ΤΥΠΙΑ??

Ευελπιστούμε  στο  δεύτερο.  Καταψηφίζουμε  το  δεύτερο.  Δυστυχώς!!!  Σε  μεγάλο  βαθμό  κυριαρχεί  ο  δεύτερος  ορισμός.
                        Τα  μέσα  μετάδοσης  βρίσκονται  ή  στα  χεριά  της  πολίτικης  εξουσίας  ή  στα  χεριά  λίγων  ιδιωτών.
                        Στην  πρώτη  περίπτωση  η  πολιτική  εξουσία...
επιβάλλει  τη  δική  της  γνώμη,  αφήνοντας  να  εκφράζονται  μόνο  όσοι  συμφωνούν  μαζί  της.  Και  έτσι  δεν  υπάρχει  ελευθερία.  Γνώμη  έχουν  στην  ουσία  μόνο  οι  εξουσιαστές.
                       Στη  δεύτερη  περίπτωση  οι  λίγοι  ιδιώτες-ιδιοκτητες  των  μέσων  μετάδοσης  ασκούν  μια  τυραννία  παραπλήσια  με  αυτήν  που  ασκούν  στη  πρώτη  περίπτωση  οι  εξουσιαστές..  Γι αυτούς  τα  μέσα  μετάδοσης  είναι  κυρίως  ή  και  αποκλειστικώς  μέσα  χρηματισμού.  Θέλουν  να  μεταδίδουν  ό,τι  προσπορίζει  περισσότερο  κέρδος.  Και  αυτό  είναι  ότι  αρέσει  στους  πολλούς,  δηλαδή  το  αγοραίο,  το  χυδαίο,  το  υπερβολικό,  το  ψεύτικο,  εκείνο  που  διαφθείρει  και  δε  μορφώνει..
                       Και  έτσι  διεξάγεται  μεταξύ  των  λίγων  αυτών  ένας  αγώνας  που  έχει  κατά  μικρό  ποσοστό, κριτήριο  τη  καλή  ποιότητα  και  κατά  ένα  μέγα  ποσοστό  κριτήριο  το  ότι  αρέσει  στους  πολλούς..  Είναι  αναπότρεπτη    αυτή  η  στροφή  της  πλειοψηφίας  προς  τα  κάτω,  όσο  η  μετάδοση  των  στοχασμών  δεν  είναι  πολίτικο  ή  κοινωνικό  λειτούργημα  αλλά  εμπορία.
                       Το  μειονέκτημα  αυτό  της  εμπορίας  εκτός  από  την  εξάρτηση  από  το  πλήθος  των  αναγνωστών,  επιδεικνύεται  και  από  την  εξάρτηση  από  τους  διαφημιστές.  Πρόκειται  για  ένα  περιορισμένο  κύκλο  ανθρώπων ,  που  με  στενά  εμπορικά  κριτήρια,  αλλά  με  τη  δυνατότητα  να  κάνουν  μεγάλες  παροχές,  κρατούν  υπό  την  επιρροή  τους  ή και  ρυθμίζουν  την  τύχη  του  τύπου,  προσθέτοντας  το  βάρος  τους  στην  προς  τα  κάτω  πορεία  του.
                       Ακόμη  χειρότερη  ένια  η  εξάρτηση   από  το  μεγάλο  κεφάλαιο.  Αυτό  αποτελεί  μια  πρόσθετη  δουλεία,  ένα  προσθετό  περιορισμό  της  ελευθερίας  του.
                       Δεν  πρέπει  να  λησμονιέται  ότι  ο  τύπος  αποτελείται  από  εμπορικές  επιχειρήσεις,  που  η  ύπαρξη  τους  εξαρτάται  από  το  κέρδος,  δηλαδή  από  την  έλξη  που  το  έντυπο  τους  ασκεί  στο  μέγα  πλήθος.
                       Η  υποταγή  του  τύπου  σε οικονομικά συγκροτήματα  τον μετατρέπει  όλο  και  περισσότερο  σε  εμπόρευμα  και  τον  δεσμεύει  να  εξυπηρετεί  όχι  το  κοινωνικό  σύνολο  αλλά  τα  μεγάλα  συμφέροντα.  Τότε  η  ελευθερία  υπηρετείται  και  η  πληροφόρηση  πραγματοποιείται  στο  βαθμό  που  δεν  απειλούνται  αυτά  τα  συμφέροντα.  Και  ο  τύπος  δε  γίνεται  στοιχειό  αποδέσμευσης  των  δυνάμεων  της  προόδου,  δηλαδή  της  πληροφορημένης  και  καλλιεργημένης  κοινωνικής  συνείδησης  ,  αλλά  στοιχειό  δέσμευσης  ,  παραπλάνησης  ,  παραπληροφόρησης  και  αναχαίτισης  της..
Η σημασία της ελευθεροτυπίας είναι τεραστία. Είναι γνωστό, ότι ο τύπος επιτελεί μια σοβαρή κοινωνική λειτουργιά. Δεν είναι δυνατό να διανοηθεί ΚΑΝΕΝΑΣ σύγχρονη κοινωνία χωρίς τον Τύπο. Ο τύπος διαδίδοντας την αλήθεια στο λαό, μπορεί να συμβάλει στη σωστή ενημέρωση και σωστό προσανατολισμό του, στη πρόοδο.
                                                                                                                                                                 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου